සිහින සිත්තම 10

උදෙන්ම ඉස්කොලේ එන්නේ නුවන්ත දැකගන්න. හැමදාමත් නුවන්ත ලගින් වාඩිවෙලා යාලුවො සෙට් එකගේ කථා කියන එක තමා මගේ වැඩෙ. ඒ වෙලාවට නුවන්තගේ බැල්ම හරි පුදුමයි. හරි අපූරුවට දිලිසෙනවා. හරියට පොඩි ළමයෙක්ගේ ඇස් දෙක වගේ. ඒ ඇස් වල තියෙන්නේ දෝරෙ ගලලා යන තරම් වෙන ආදරෙ විතරයි.

කොච්චර ඉස්කොලේ බස් එකේදී නුවන්තත් එක්ක කථාවට වැටුනත් මම ආස සති අන්තයට. එදාට ක්ලාස් ඉවර වෙනකම්ම් එයාලගේ ස්කූල් සෙට් එකේ පන්ති පේළිය ලගටම වෙලා අපි චිට් වලින් අදහස් හුවමාරු කරගන්නවා. ඒත් වැඩිය පිස්සු නටන්න යන්නෙ නෑ. මොකද නුවන්ත ඉගන ගන්නේ හරි අමාරුවෙන්.

නුවන්ත දෙසැම්බර් නිවාඩුවට ගෙදර ගියා. මට නුවර ඉන්න හිතක් නෑ ඒ තරම්ම මෙ පරිසරය මට එපා වෙලා. ඒ මූණ විතරක් බලන් ඉන්න තරම් කැමැත්තක් තියෙන්නේ මොකද දන්නේ නෑ. මම හිමින් ෆෝන් එකේ නුවන්තගේ නම්බර් එක ඩයල් කලා.

හෙලෝ සුදු නංගි මොකෝ මාව මතක් වුනේ දැන්ද? ඒ නුවන්ත. පපුව හුස්ම ගන්නේ නෑ වගේ තේරෙන්නේ. මට ඔයා මතක නැති නම් වෙන කවුරු මතක් වෙන්නද නුවන්ත අයියේ. ඔයාටයි මාව අමතක වෙලා තියෙන්නේ. ඇයි ගිය ගමන් මට කෝල් කරෙ නැත්තේ. මාව මතක නැතිද?

මම ටෙ‍්‍රන් එකට ආවෙ ගෙදරින් උදේ 3ට. ඉතින් නුවරින් 5 එන රුහුණු කුමාරි ටෙ‍්‍රන් එක ගාල්ලට එන්නේ දහය හමාරට විතර. මම කඩුගන්නාව පල්ලම බහිද්දි හරි ආසාවෙන් ඒ දිහා බලන් හිටියා. ගෙදර ආව ගමන් මහන්සියටත් එක්ක පුරුදු ඇදට වැටුනා විතරයි නින්ද ගියා. ඔයා කථාකරනකම්ම මම නිදාගෙන හිටියේ. මට සමාවෙනවා නේද? නුවන්තගේ ආයාචනයත් එක්ක මට මෙච්චර වෙලා තිබුණු කේන්තිය මග හැරිලා ගියා.

මට ඉතින් නුවර මැණිකෙව අමතක වෙනවද? නුවන්ත ආයෙමත් මට විහිලු කරනවා. මම උඩරට මැණිකේ කෙනෙක් නෙවි හොදද? මාව තරහ ගස්සන්එපා. අක්කි ඔයා කොහෙද ඉන්නේ අපේ නංගි මම ලගටම ඇවිත් මම ඉක්මනටම ෆෝන් එක කට් කරා. නැත්තම් නංගි මාව බ්ලැක් මේල් කරනවා. බස්එකේදි කථා කරන එකත් අම්මට කියනවා කියලා අයිස්ක‍්‍රීම් අරගන්න එකේ කෝල් කරනවා අහුවුනොත් ඉදලා හමාරයි.

නුවන්ත මම පස්සේ ඔයාට ගන්නම් අපේ නංගි ආවා. බුදු සරණයි. පරිස්සමින් ඉන්න. හිමින් හිමින් ෆෝන් එකේ අකුරු අතර ඇගිලි යවලා මම එස් එම්එස් එකක්


හෙටත් හමුවෙමු සිහින සිත්තමෙන්................