සිහින සිත්තම 7

            මෙන්න මෙ නෝට් එක නුවන්තට දීපන් බං. මට අද ක්ලාස් එන්න වෙන්නෙ නෑ. කල්පනිට බොරුවක් කියලා නුවන්තගේ නොට් එක මම එකිගේ අතේ යැව්වා. මට ක්ලාස් යන්න හිතක් නෑ. නුවර වැව රවුම දිගේ ඔහේ ඇවිදන් යන්නමයි හිත. මුකුත් කරන්න හිතක් නෑ. නුවර වැව දිගේ ඇවිදන් ආව මම නුවරමාලිගාවට යන්න කියලා මගේ බෑග් එක බෑග් තියන කවුලුවටත් බාරදුන්නා.

          හිමින් හිමින් මාලිගාවට ඇවිදන් යන මගේ පිටිපස්සේ සුදුම සුදු ඇදුමින් සැරසුණු උපාසක උපාසිකාවො පිළිවෙලට ශාන්ත ගමනින් එනවා. හරියට කිරි කොක්කු පෙළක් හවස කැදලි කරා පියඹලා යනවා වගේ. හිමින් මාලිගාවෙ සදකඩ පහණ ලගින් පඩි පෙළ නැගුනු මගේ පිටිපස්සෙන් සුපුරුදු කටහඩක් ඇහෙනවා. ඉක්මනට හැරිලා ඒ පැත්ත බලන්නමයි හිත කියන්නේ. ඒත් එක්කම අද ක්ලාස් කට් කරන ළමයට ආ මගෙන් නෙලුම් මල් ටිකක් ගැස්සිලා බලපු මට ඇස් අදහා ගන්න බැරිවුනා දෙයියනේ නුවන්ත.

           

             ඇයි අද ක්ලාස් එන්නේ නෑ කියලා යාලුවන් කට් කරෙ. මම බලන් උන්නේ. ඔයාගේ පිටි පස්සෙන්ම ආවා. කොල්ලා එහෙම කිව්වට මට මොනවත් කියන්න දෙයක් නෑ. මොනවා කියන්නද ෂුවර් එකටම නුවන්ත ගර්ල් එක්ක ඇවිත් ඇත්තේ. මගේ කට ඉස්සර උනා වැඩිද මන්දා කෝ ඔයාගේ ගර්ල්?............... නුවන්තගේ මූන රතු වුනා මම ඇහුවෙ වැරදි දෙයක්ද? ඇයි සචිනි ඔයා එහෙම ඇහුවෙ කොල්ලා ලැජ්ජාව වහගන්න වගේ මගෙන් එහෙමම අහපි. නෑ නෝට් එකේ හැමතැනම ගර්ල් කෙනෙක් ගැන ලියලා තියෙන්නේ ඒකයි. එයාද එයා දැන් මාලිගාවේ ඇත්තේ.

       යමු බලන්න. අනේ මට පිස්සුවක් ඇතැ ඔයාගේ ගර්ල්ව බලන්න යන්න නුවන්ත. එන්නකෝ එන්නකො එයාව අදුන්නලා දෙන්නම ඔන. එහෙම කිවු නුවන්ත මාත් එක්කම මාලිගයට ඇතුල් වුනා. ඒත් බුදුන් වැදලා මාලිගයෙන් පිට වුනත් ගර්ල් කෙනෙක් පෙන්නන්න නුවන්තට බැරි වුනා. කෝ අර ගර්ල් ඇත්තටම මම එහෙම ඇහුවෙ ඉරිසියාවෙන්.

         ඔයාට එයා දැනගන්නම ඔනද? කොල්ලා ඒ ප‍්‍රශ්නේ ඇහුවෙ මගේ ඇස් දෙකටම බර වෙලා. ඔව් ඔයා මාව විහිලුවකට ගත්තද නැත්නම්. මටත් කේන්ති. මම කියන්නම් ඒ තමයි........


හෙටත් හමුවෙමු සිහින සිත්තමෙන්