සිහින සිත්තම 13


මම ගෙදරට ගොඩවුනා විතරයි. මම දැක්කෙ පුටුවට බරවෙලා අප්පච්චිත් එක්ක ලොකු කථාවක ඉන්න නිමල් අන්කල්. මම දැක්ක ගමන් නිමල් අන්කල් හිනාවෙලා දුව දැන්ද ආවෙ කියලා ඇහුවට මට මොකක්දෝ සැකයක් වගේම බයකුත් හිතට ආවා. නිමල් අන්කල් අප්පච්චිත් එක්ක කිව්වද දන්නේ නෑ ටවුන් එකේදි වුන දේ.

ඔව් අන්කල් ක්ලාස් ගිහින් එන ගමන් කියාගෙනම මම හිමින් සීරුවෙ කාමරයට වැදුනා. අනේ දෙවියනේ කියන්නනම් එපා. මේ වෙන කොට කියලද දන්නෙත් නෑ. හැබැයි ඉත්න් නිමල් අන්කල් නොකියා ඉන්න එකකුත් නෑ. මම කාමරෙ ජනේලය ඇරලා එළිය බැලුවා. ගෙදර ඉස්සරහින් ඇති ටූනා ගහේ පුංචි සුදු මල් හිම පියලි වැටෙනවා වගේ බිමට වැටෙනවා. ගහ යට සුදු පාට පුංචි පුංචි මල් අමුතු සිතුවමක් ඇදලා.

නිමල් අන්කල් ගෙදරින් එළියට යනකම්ම මම ගෙදර කාටවත් මූණ දුන්නේ නෑ. කෑම එකත් කාමරේට ගෙන්නගෙන කෑවෙ. දූ සචිනි, අම්මගේ කට හඩත් එක්ක හදවතේ ගැස්ම වැඩි වුනා.

ඇයි අම්මෙ, මොකෝ ළමයෝ ආව වෙලාවෙ ඉදන් කාමරයටම වෙලා ලෙඩක්වත්ද. අනේ නෑ අම්මෙ මට ටිකක් නින්ද ගියා අව්වෙනෙ ආවෙ ඒ හින්දා වෙන්න ඇති. ඇයි අම්මෙ නිමල් අන්කල් ආවෙ. මගෙ කට ඉස්සර වුනාදෝ කියලා මට හිතුනා.

අහපු එක හොදයි. මම කියන්න හිටියේ නැත්තම් අමතක වෙනවා. මම ඉල්ලන් කෑවද? අපරාදේ. දැන්නම් ලෝකෙත් එක්ක කැරකෙනවා වගේ. කාටද කථා කරේ? ඇය් ඒ දැන්නම් ප‍්‍රශ්න කෝටියයි.

හෙටත් හමුවෙමු සිහින සිත්තමෙන්............